W kwietniu Consortium for Service Innovation publikowało nową wersję KCS 6.0. To wynik długiej drogi, po jakiej podąża standard od 1993 roku, w którym to roku został opublikowany po raz pierwszy.
Co wnosi nowa wersja?
Standard KCS jest oparty teraz o nową strukturę. Mamy:
- Pryncypia – czyli podstawowe koncepcje standardu, na których oparte są pozostałe praktyki i techniki.
- Praktyki – czyli działania, jakie musimy podejmować aby przechwycić, doskonalić i opublikować wiedzę
- Techniki – czyli sposoby realizacji poszczególnych praktyk.
KCS jest oparty o następujące pryncypia:
- Wzbogacanie uczestników – zasada „im więcej współdzielisz, tym więcej się uczysz”.
- Dostarczanie zgodnie z zapotrzebowaniem – wiedza winna być dostarczana, jako uboczny produkt interakcji. Jak widać ta stara zasada stała się teraz pryncypium.
- Tworzenie wartości – realizacja podstawowych technik, przy rozumieniu tego jaką wartość dla użytkowników i organizacji stanowi wiedza.
- Zaufanie – wykorzystanie wiedzy w oparciu o doświadczenie płynące z jej wykorzystania i tym samym budowanie zaufania do niej.
Kolejna zmiana to sposób rozwijania standard i jego publikacji. Standard nadal pozostaje w sferze publicznej i jest dostępny na licencji Creative Commons.
Zmieniono słownictwo. W miejsce Analityka Wsparcia wprowadzono Pracownika Wiedzy. W miejsce klienta wprowadzono Użytkownika lub „Requestor” (do wymyślenia jak to przetłumaczyć). Miejsce Biznesu zajęła Organizacja. Wprowadzono tez takie pojęcia, jak Wiedza oparta o Doświadczenie oraz Wiedza oparta o Zgodność.
Wprowadzono zmiany w zasadach dostępności artykułów, dostosowując je do złożonej struktury działania współczesnych organizacji.
Uproszczono znacznie statusy artykułów, doprowadzając je do ascetycznego minimalizmu. Zobaczymy, czy podejście to sprawdzi się w praktyce.